Ondanks goede wedstrijd blijft ADG in degradatiezone 06-01-2020 | Wim Martin Het Amersfoorts Dam Genootschap speelde in de Hoofdklasse A zaterdag j.l. tegen de reserves van meervoudig landskampioen VBI Huissen ‘gewoon’ een goede wedstrijd. De beloning bleef echter uit. Met het kleinst mogelijke verschil werd de wedstrijd tegen een titelpretendent in deze klasse verloren. De Amersfoorters stegen op bordgemiddelde wel een plekje op de ranglijst (het Amsterdamse 020 scoort nog beroerder) maar vooralsnog lijkt degradatie het meest realistische scenario.  Fotograaf: B. Brank Het was een teamwedstrijd, dus ongepast om dan specifiek een speler als ‘schuldige’ aan te merken. Maar wat Bryan Brank liet zien was wel illustratief voor het hoofdstuk ‘gemiste kansen’. En het lijkt bij Bryan haast symptomatisch te worden. Hij speelde ook nu weer een gedurfde opening. Er bleven weliswaar wat schijven hangen op zijn korte vleugel maar hij stond klaar om een ‘open Bonnard’ in te nemen. Op dat moment ging de tegenstander in de fout en Brank profiteerde vakkundig middels een combinatie. De resterende positie was dermate hopeloos voor de Huissen-speler dat opgave nabij was. In het woud van winstvarianten raakte Bryan echter het spoor bijster. Zelfs in een 5 om 4 was nog een simpele winst voorhanden, maar de ADG-er koos voor onnodig tempoverlies en de tegenstander wist zich nog naar een puntendeling te wurmen. Wim Martin was toen al remise overeen gekomen en louter gelet op de rating van de tegenstander had daar meer in moeten zitten. In de partij liep het echter anders. Wim had geen ander antwoord op het ‘geruil’ van zijn opponent dan onderhuidse spanning opzoeken die eigenlijk niet verantwoord was, zoals onnodig het randveld 25 nemen. Na het correcte tegenspel zat er voor de in Bunschoten woonachtige Amersfoorter niet meer in dan zelf maar remise maken. Een topprestatie, en dan nog wel aan het kopbord, werd geleverd door Ton van der Ploeg die op het laatste moment inviel voor de zieke Jan de Ruiter. Ton schoot geweldig uit zijn slof door middels een behendig uitgevoerde omsingeling de met 300 ratingpunten meer gedoteerde Emiel Leijser op een gelijkwaardige puntendeling te houden. Rutger Koetsier viel ook in, maar eigenlijk is een invalbeurt van Rutger gezien zijn speelsterkte eerder een versterking voor het team. Zo ook deze keer. De ervaren 1300+ speler Marcel Janssen kreeg nergens ook maar de kleinste kans en moest zelf de remise zien te bewerkstelligen. Fotograaf: B. Brank Voorafgaand aan zijn partij tegen jeugdspeler Willem Hoek werd Cees Strooper nog gewaarschuwd dat hij een speler trof die technisch verantwoorde partijen speelde. Cees koos voor het Half-Open Klassieke openingssysteem. Kennelijk een goede keuze, want Hoek bleek daarin niet goed thuis. In een rap tempo produceerde Strooper zijn zetten, terwijl Hoek al gelijk een forse tijdachterstand opliep. Maar ook op het bord ging het niet goed met Hoek (hij zat duidelijk in de hoek waar de klappen vielen). In de overgang naar het middenspel kon Strooper een 'hoge' opsluiting van de linkervleugel van Hoek bewerkstelligen. De topscorer van Huissen slaagde er niet in om die opsluiting te beëindigen. Een kleine winnende slotcombinatie bezegelde zijn lot waarna Strooper de overwinningspremie in ontvangst kon nemen: de hand van overgave. Ook een uitstekende partij van Marcel Everloo. Daarbij is het voor publiek en medespelers altijd een geruststellende gedachte dat Marcel minder dan twee minuten op de klok eigenlijk geen tijdnood vindt. Tegen Geert Berends gaf de ADG-praeses geen krimp en er werd met wederzijds aanvalsspel op de korte vleugel van de tegenstander een gelijkwaardige remise bereikt. Zo ook op het bord van Ton Bollebakker. Na 31-27 van Ton ging Rob Schrooten het half open klassiek uit de weg. Het werd een gesloten klassieke overhoring met een puntendeling als resultaat. Teleurstellend verlies voor Harry de Waard. De eerste 20 zetten gaf flankspel te zien in zijn partij tegen Theo Berends. De Huissenaar wist echter wat voor vlees hij in de kuip had en brak af. Daarna ontstond er een positioneel gevecht waarbij de ADG-er in een KVO opsluiting werd gemanoeuvreerd. Daarna nam Berends het heft in handen en veroverde een krachtig centrum. Een blunder kostte De Waard de partij en kwam zijn tegenstander aan een goedkoop dammetje. Maar op dat moment hing zijn stelling toch al aan een zijden draadje. De nekslag voor ADG kwam nadat Frits Stuger in een volstrekt gelijkwaardige 9 om 9 gesloten klassiekje met weinig tijd dacht een foutieve dam uit te lokken. De  damzet van Jo Weijman zou winst opleveren, vanwege een vang met doorbraak. Frits zag echter te laat dat de vangstand met een offer kon worden geëlimineerd wat uiteraard ook geschiedde. De lokzet was helaas een forse foutzet. Einde oefening. De laatste hoop het dreigende verlies af te wenden was gevestigd op Gerrit de Bruijn. Hij had de gehele partij tactisch voordeel en dat gevoegd bij de tijdnood van zijn tegenstander was hoopgevend. Onduidelijk is of De Bruijn ergens (bord)kansen heeft gemist, maar zoals het liep wikkelde de Gelderse dammer op het eind onberispelijk af naar de puntendeling. Eindstand  ADG - VBI Huissen 2     9-11 Voor de gedetailleerde uitslagen klik hier.