ADG drinkt gifbeker helemaal leeg 01-03-2020 | Wim Martin In de afsluitende ronde van de landelijke competitie in de Hoofdklasse A ontving het Amersfoorts Dam Genootschap het team van Dios uit Eibergen. ADG was al gedegradeerd en voor Dios stond er niets meer op het spel. Maar ook deze wedstrijd zouden de Amersfoorters met het kleinst mogelijke verschil verliezen. Dat gebeurde dit seizoen al drie keer eerder, terwijl twee maal met 10-10 gelijk gespeeld werd. Tot zover de wapenfeiten van ADG in de hoofdklasse, zoals al eerder gemeld volstrekt onvoldoende voor handhaving op dit niveau. Fotograaf: Bryan Brank Het was zaterdag j.l. een spannende maar slechte wedstrijd van beide kanten, hetgeen onder meer bleek uit het feit dat er maar 1 remise gescoord werd. De overige partijen eindigden allen in een beslissing. Toch was het ook een bijzondere dag. Er werd gedamd op zaterdag 29 februari en de eerstvolgende gelegenheid om op een zaterdag de 29e februari te dammen zal pas in 2048 zijn. Frits Stuger is dan 106 en je weet maar nooit... Frits is soms onnavolgbaar en wisselt ronduit slechte partijen af met opzienbarende resultaten. Maar menigeen kan een voorbeeld nemen aan zijn motivatie en strijdlust. Zaterdag speelde hij weliswaar tegen een invaller, maar die werd er dan ook vakkundig af gezet. In het klassiek nam Frits een klaverbladopsluiting tegen Allard van Tongeren. Na diens discutabele 26e zet miste Stuger een snel winnend plan. Bij het naderen van het eindspel ontglipten de Achterhoeker enkele onhandige en slordige zetten. Voor een doorbraak werden twee schijven geofferd. Het technisch gewonnen eindspel werd door Frits bekwaam naar winst gevoerd. Gerrit de Bruijn had toen al afgetekend gewonnen van Bert van Oosterom. De Bruijn is een speler die doorgaans goed weet waar het in een partij om gaat. Hij heeft alleen veel oefening, in de zin van veel partijen spelen, nodig om optimaal te renderen. En de tegenstander moet ervoor zorgen niet in een eindspel terecht te komen.... In deze partij zou het niet zo ver komen. Gerrit kreeg een aanknopingspunt in de aanval op de zwarte schijf 24 en zou daar technisch en tactisch goed gebruik van maken. Van Oosterom stond toen de aanval uitgewoed was zo beroerd dat hij -terecht- opgeven verkoos boven doormodderen. ‘Systeem-dammer’ Cees Strooper werd met plus 2 topscorer van ADG. Hij hoort zonder meer wel in de Hoofdklasse thuis. Tekenend is wel dat geen enkele andere speler een plusscore wist te bewerkstelligen. Ook ditmaal trof Cees met Ab van Ingen een speler die een duidelijke remise-opdracht had. Dat is niet verboden, maar het gevolg was een taaie wedstrijd voor Strooper. In het late middenspel kon hij zijn tegenstander verrassen met een offer en achterloop. Van Ingen reageerde daar in de partij verkeerd op waarna de ADG-er snel won. Een met drank gelardeerde analyse, heel laat op de zaterdag in een établissement dat geheim moet blijven, door lieden die om privacy-redenen niet genoemd mogen worden, leverde als conclusie op dat een andere reactie tot remise zou hebben geleid. ‘Wil je nu dammen of ben je gekomen om te hakken’. Dat was de gedachte van Harry de Waard, nadat tegenstander Theo Stoverinck binnen 25 zetten de helft van het aantal schijven van het bord had geharkt. Maar nadat de stelling rustig naar klassiek liep wist de Harry grip op de stelling te krijgen. Een handige terugruil leverde de oud-directeur van de KNDB zoveel problemen op dat aan schijfverlies niet meer te ontkomen was. Toch wist Stoverinck het nog ver te schoppen in het eindspel maar hij kon niet voorkomen dat de overmacht van De Waard hem uiteindelijk fataal werd. Tot zover de Amersfoortse winstpartijen. Marcel Everloo wist nog een punt te pakken tegen de op papier sterkere Arnoud de Greef. De partij verliep spannend met dreigingen over en weer. Bij analyse blijkt De Greef op de 38e zet de winst verzuimd te hebben. Maar voor iedere dampartij geldt: je hebt bordkansen en analyse-kansen. Zoals het in de partij liep wikkelde Everloo netjes af naar een puntendeling. Wim Martin moest aantreden tegen Cor Westerveld en dat leek op voorhand wel kansjes te bieden. Wim had deze tegenstander immers al tweemaal eerder (2006 en 2010) aan de rand van de afgrond gebracht. Vanuit de opening werd er na een spannend ogende opbouw al vlot genivelleerd, met optisch voordeel voor de Amersfoortse speler. Dat voordeel gaf hij echter zelf weg door onnodig het centrum te ontruimen. Daarna leek het naar remise te kabbelen. Maar na zo’n drieëneenhalf uur spelen kreeg Martin last van een hem dit seizoen vaker voorkomend fenomeen: het licht ging uit. Daar liggen privé-besognes aan ten grondslag, maar of dat ooit nog goed komt is de vraag. In ieder geval ontglipte hem een ‘grafzet’ die natuurlijk afgestraft werd. Nico Kruijswijk zet zijn partijen doorgaans ambitieus op. Zo ook tegen de sterke Dimitri Druzinin. Het ging gelijk op, maar in het middenspel leek de ADG-er overlopen te worden. Dat viel in de praktijk nog wel mee. Maar onder lichte druk ging hij op de 38e zet in de fout. Zijn tegenstander aarzelde geen moment en combineerde naar dam. Tegen beter weten in speelde Nico door, maar hij wist het eigenlijk al. Capitulatie volgde op de 61e zet. Ton van der Ploeg viel op het laatste ogenblik in voor de grieperige Ton Bollebakker. Hij mocht gelijk aan de bak tegen GMI Alexander Presman, een wereldtopper. Ton deed zijn best, nam zowaar nog een voorpost, maar kwam toch beroerd te staan in het middenspel. Klein voordeel is dan voor een grootmeester voldoende voor de winst. Geen schande, goed geweerd. Bryan Brank is uit vorm. Geplaagd door fysiek ongemak is de concentratie na een paar uur spelen gewoon ver te zoeken. Toch wist hij nog ver te komen tegen Han Seinhorst. In een 5 om 5 leek remise haalbaar, maar beide spelers misten in deze fase onder tijdsdruk de meest kansrijke, maar ook bizarre, computer-kansen. Bryan zou het overmachtseindspel verliezen. De degradatie werd na afloop in een Italiaans restaurant gevierd. Op naar de eerste klasse. Voor de gedetailleerde uitslagen klik hier.